Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Web Science Conference 2009 – Society On-Line

Με ιδιαίτερη χαρά σας ανακοινώνουμε τη διοργάνωση του πρώτου παγκοσμίου συνεδρίου Web Science Conference 2009 – Society On-Line, το οποίο διοργανώνεται από το WSRI (Web Science Research Initiative) και το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού στις 18-20 Μαρτίου 2009 (Θέατρον, Πειραιώς 254, Ταύρος / Αθήνα).

Για πρώτη φορά σε διεθνές επίπεδο κορυφαίοι επιστήμονες από το χώρο της τεχνολογίας, της πληροφορικής και των κοινωνικών επιστημών καθώς και εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν με τον Sir Tim Berners-Lee, εφευρέτη του World Wide Web, και τον Ιωσήφ Σηφάκη, τον πρώτο Έλληνα που έλαβε το Turing Award για το 2007, και τον Jacques Bus, Head of Unit, D4 – ICT for Trust and Security DG Information Society, για το παρόν και το μέλλον του Διαδικτύου, και να καταθέσουν τις απόψεις τους για την ανάπτυξη της Επιστήμης του Web (Web Science).

Οι χρήστες του Διαδικτύου υπερβαίνουν το 1,5 δισεκατομμύριο παγκοσμίως και αυξάνονται διαρκώς. Η επιστημονική και επιχειρηματική κοινότητα αποτελεί αναπόσπαστο μέλος του παρόντος και – κυρίως – του μέλλοντος του WWW. Οι τεχνολογίες του Web αξιοποιούνται πλέον με τρόπο που ευνοεί το σχεδιασμό και την υλοποίηση πληθώρας εφαρμογών / υπηρεσιών, δημιουργώντας κυριολεκτικά αστείρευτες ευκαιρίες για την επιχειρηματική δραστηριότητα και την επιστημονική γνώση. Στη Society On-Line κάθε χρήστης κατέχει παράλληλα την ιδιότητα του πολίτη, του καταναλωτή, του παίκτη, του συντρόφου και άλλες ιδιότητες, ουσιαστικά κοινωνικοποιείται, μετατρέποντας το Διαδίκτυο σε μέσο ολοκλήρωσής του μέσα από τις πολλαπλές – και από εμπορική άποψη – δυνατότητες που αυτό προσφέρει.

Ερωτήματα που θα συζητηθούν στο Web Science Conference 2009 – Society On-Line αφορούν σε ζητήματα όπως: πώς και πόσο αλλάζει το Διαδίκτυο τη ζωή μας; μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα ως εργαλείο διασκέδασης, επικοινωνίας, συναλλαγής, αναπαράστασης και αναζήτησης γνώσης; τι ζητάμε, εν τέλει, από το Web; με ποιους τρόπους μπορούμε να το επιτύχουμε; μπορεί να συνεισφέρει στην προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη όλων των ανθρώπων του κόσμου;

Πληροφορίες για το συνέδριο και τον τρόπο συμμετοχής θα βρείτε στο:

http://www.websci09.org/

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Σύμφωνα με την Γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα "Ο ρόλος και η συμβολή της οργανωμένης κοινωνίας των πολιτών στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση", η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών μπορεί να ορισθεί, κατά τρόπο αφηρημένο, ως το σύνολο των οργανωτικών δομών, των οποίων τα μέλη εξυπηρετούν μέσω ενός δημοκρατικού διαλόγου και μιας διεργασίας κατανόησης, το γενικό συμφέρον και χρησιμεύουν ως μεσολαβητές μεταξύ των δημόσιων αρχών και των πολιτών. Ο θετικός τους ρόλος εξαρτάται αποφασιστικά από το βαθμό στον οποίο οι παράγοντες της οργανωμένης κοινωνίας των πολιτών είναι πρόθυμοι να συμβάλουν στην επίτευξη συναίνεσης στα πλαίσια μιας δημόσιας και δημοκρατικής συζήτησης και να δεχθούν τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν μέσω δημοκρατικών διαδικασιών έκφρασης της πολιτικής βούλησης.

Η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών θα μπορούσε όμως να περιγραφεί και με δυναμικό τρόπο, ως χώρος συλλογικής μάθησης. Στις πολύπλοκες κοινωνίες, που διοικούνται συγκεντρωτικά, τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με την ενεργό συμμετοχή των πολιτών. Η ύπαρξη διάφορων κοινωνικών πειραματισμών και πολλαπλών χώρων συζητήσεων είναι προϋπόθεση μιας "έξυπνης" δημοκρατίας, ικανής να παράγει συνεχή κοινωνική μάθηση. Συνεπώς, η κοινωνία των πολιτών αποτελεί "σχολή δημοκρατίας".

Η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών περιλαμβάνει συγκεκριμένα:
  • τους λεγόμενους "παράγοντες της αγοράς εργασίας", δηλαδή τους κοινωνικούς εταίρους,
  • τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των κοινωνικο-οικονομικών κύκλων που δεν είναι κοινωνικοί εταίροι με τη στενή έννοια του όρου,
  • τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες ενώνουν τους πολίτες για έναν κοινό στόχο όπως π.χ. οι οργανισμοί προστασίας του περιβάλλοντος και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι ενώσεις καταναλωτών, οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, οι οργανώσεις εκπαίδευσης και κατάρτισης κ.λπ. Στην κοινωνία των πολιτών συγκαταλέγονται επίσης εθνικές πλατφόρμες Μ.Κ.Ο., όπως η Ελληνική Επιτροπή ΜΚΟ για την Ανάπτυξη και η Ομοσπονδία Εθελοντικών Μ.Κ.Ο. Ελλάδας , οι οποίες εκπροσωπούν τα μέλη τους σε συλλογικούς φορείς Μ.Κ.Ο. σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως η CONCORD .
  • τις οργανώσεις της βάσης (δηλαδή τις οργανώσεις των οποίων τα μέλη προέρχονται από το κέντρο και από τη βάση της κοινωνίας και των οποίων οι στόχοι εξαρτώνται από αυτά τα μέλη), π.χ. τα κινήματα νέων, τις ενώσεις υπέρ της οικογένειας και όλες τις οργανώσεις συμμετοχής των πολιτών στον τοπικό και δημοτικό βίο,
  • τις θρησκευτικές κοινότητες.

Πηγή: ΥΠ.ΕΞ. http://www.hellenicaid.gr

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η έννοια της κοινωνικής οικονομίας είναι εξαιρετικά ευρεία και ασαφής ακόμη, καθώς δεν μπορούμε να την αποσυνδέσουμε απολύτως από την έννοια μιας επιχειρηματικής πολιτικής χαμηλού οικονομικού κέρδους ή επίσης από την συλλογική επιχειρηματικότητα ή συνεταιριστική επιχειρηματικότητα. Επίσης δεν μπορούμε να την διαφοροποιήσουμε απόλυτα από τις αχρήματες εξωτερικές οικονομίες από τις οποίες είναι γεμάτη η ζωή μας και οι οποίες δεν αποτυπώνονται λογιστικά.
Η κοινωνική οικονομία που συνδέεται με κοινωνικές πρωτοβουλίες, με τις ΜΚΟ, με συμπράξεις κοινωνικές, είναι ένας αναδυόμενος τομέας οικονομίας και στην προσφορά θέσεων εργασίας και επιχειρηματικών ευκαιριών, και στην λογική ενός ρόλου σύμπραξης του δημόσιου τομέα ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα (όπως είναι ο τομέας αυτοδιοίκησης). Οι συμπράξεις αυτές αποτελούν ένα πεδίο κοινοπραξίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στην κατεύθυνση της μη κερδοσκοπικής τους οικονομικής δραστηριότητας. Υπάρχουν στο πεδίο της κοινωνικής οικονομίας πολλά ζητήματα που αφορούν θεσμική οργάνωση και κίνητρα. Παράλληλα οφείλουμε να δούμε την προοπτική για μια καθαρή κοινωνική οικονομία, γιατί σίγουρα υπό την έννοια της κοινωνικής οικονομίας μπορούν να αναπτυχθούν ακόμη και μορφές παραοικονομίας. Η έννοια της κοινωνικής οικονομίας χρίζει μιας συστημικής προσέγγισης. Είναι ένα πεδίο οικονομίας που αναδεικνύει τον εθελοντισμό, τα πολυμερή σχήματα συνεργασίας με χαμηλό επιχειρηματικό και κερδοφορικό προφίλ. Αναδεικνύει επίσης νέες δυνατότητες μερισμού προϊόντος. Αναδεικνύει έναν μετασχηματισμό της οικονομίας διαμορφώνοντας και μια εναλλακτική απάντηση. Έτσι συμπεριλαμβάνεται στην ευρύτερη έννοια της πράσινης οικονομίας και στην ολοκληρωμένη οικονομική και πολιτισμική συνέργια, στην οποία ενσωματώνονται οι οικονομικές εξωτερικότητες. Οι συνέργιες αυτές - πολιτισμικές και οικονομικές - έχουν έναν καθοριστικό χαρακτήρα, μπορούν να προσανατολίσουν πιο συνολικά την οικονομία αλλά και την οργάνωση της, το θεσμικό της πλαίσιο αλλά και την ίδια την πολιτική για την οικονομία. Μπορούμε να δώσουμε ένα παράδειγμα: ο αθλητικός τομέας αν χάσει την επιχειρηματική του διασύνδεση - όπου εμφανίζεται σαν ένας τομέας κοινωνικής οικονομίας και είναι συνυφασμένος με μια πολιτισμική δέσμευση κυρίως μέσα από την κοινωνία του θεάματος, την κύρια πύλη αγοράς του αθλητισμού – μέσα από μια νέα πολιτισμική σχέση και στάση της κοινωνίας απέναντι στον αθλητισμό γίνεται ένας φορέας αλλαγής, τότε είναι σαφές ότι αλλάζουμε και τους οικονομικούς όρους. Μετατοπίζονται δηλαδή πόροι, και αντί να τοποθετηθούν με αυτόν τον πολλές φορές εξαθλιωτικό και διεφθαρμένο τρόπο στον τομέα του αθλητισμού, θα πρέπει να τοποθετηθούν σε άλλους τομείς και να αναδείξουν μια πιο παραγωγική για την ευημερία όψη της οικονομίας, μετασχηματίζοντας τελικά και τον ίδιο τον αθλητισμό στον αθλητισμό του καθενός από μας και όχι στον αθλητισμό του θεάματος, στον αθλητισμό ως θέαμα. Στον τομέα της κοινωνικής οικονομίας εμφανίζονται οι πιο οξυμένες πολιτισμικές και οικονομικές συνέργιες. Έτσι βλέπουμε σημεία στα οποία απαιτείται μια διακριτική παρέμβαση, τέτοια που να οδηγήσει σε μια καθαρή κοινωνική οικονομία, καθώς όπως είπαμε πριν ο αθλητισμός, και κυρίως ο Ολυμπιακός αθλητισμός, σε κάποια τμήματα του λειτουργεί ως ένα πεδίο κοινωνικής οικονομίας, κυρίως σε σχέση με τους αθλητές. Αλλά εντούτοις όλοι μας γνωρίζουμε ότι είναι ένας αθλητισμός του ντόπινγκ, είναι ένας αθλητισμός της στρέβλωσης του ανθρώπου, της στρέβλωσης, της μείωσης, της απαξίωσης του νου σε ένα ντοπαρισμένο σώμα και σε μια εξαθλιωμένη και εξαθλιωτική διαδικασία, και σε ένα κύκλο ανάπτυξης βάρβαρων συμφερόντων.
Πηγή: Μ.Κ.Ο. Σόλων http://www.solon.org.gr

ΠΡΑΣΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο τομέας της οικονομίας είναι ο κύριος παράγοντας της επίδρασης του ανθρώπου στο περιβάλλον. Είναι το όχημα της περιβαλλοντικής κρίσης. Είναι ο σκληρός της πυρήνας και ο δομικός λίθος αυτής της κρίσης. Στον τομέα της οικονομίας είναι που συναρθρώνονται όλες εκείνες οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές και οι θεσμικές συνθήκες που θέτουν σε πορεία σύγκρουσης τον άνθρωπο με το περιβάλλον.
Προφανώς η οικονομία δεν υπάρχει από μόνη της. Υπάρχει εξ αιτίας του ανθρώπου, της κοινωνικής οργάνωσης και της ανθρωπότητας. Κυρίως αυτή η μεγάλη αλλαγή έγινε μέσα από την βιομηχανική επανάσταση. Αποτέλεσμα αυτής της επανάστασης ήταν να λειτουργήσει ένα νέο πλαίσιο σχέσεων και μέσα στους ανθρώπους και στην κοινωνία, μεταξύ των ανθρώπων και στην κοινωνιών, «η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» όπως έλεγε ο Έγκελς και η βία, στο ίδιο μήκος κύματος με την κριτική θεωρία του Χορκχάϊμερ, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εκμετάλλευση της φύσης από τον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν δυνατότητα να επανασχηματιστεί η βιομηχανική και καταναλωτική μας οικονομία δεν θα υπήρχε στην ανθρωπότητα αν δεν υπήρχε η σοβαρότητα και η πίεση από δύο κατευθύνσεις, απ’ την μία από την στενότητα των πόρων και τις μεγάλες περιβαλλοντικές αλλαγές (όπως οι κλιματικές) και επίσης μέσα από την νέα καταναλωτική ζήτηση συνυφασμένη με την υγεία και την ποιότητα ζωής. Οι πράσινες δηλαδή επιταγές και η πράσινη ζήτηση αποτελούν τις πύλες εισόδου για την Πράσινη Οικονομία. Στην οικονομία πάντα εκφραζότανε η μεγαλύτερη αδράνεια. Ο ανθρώπινος πολιτισμός ενσωμάτωνε την αμετατροπία του εκεί. Τώρα όμως υπάρχει μια επιτακτικότητα και μια μεγάλη πίεση αλλαγής η οποία συνοδεύεται από μια πολιτική αλλά και επιχειρηματική ρητορεία περί Πράσινης Οικονομίας. Εμείς όμως ζητάμε καθαρή Πράσινη Οικονομία και όχι ρητορική, ή μια διαφημιστική εικόνα των επιχειρήσεων. Μιλάμε λοιπόν για μια καθαρή Πράσινη Οικονομία και πρέπει να προσδιορίσουμε τα στοιχεία αυτής της Πράσινης Οικονομίας. Η Πράσινη Οικονομία δεν συνδέεται μόνο με την τεχνολογική μετατροπή της παραγωγής, τον τεχνολογικό μετασχηματισμό της παραγωγικής διαδικασίας «σε πιο φιλική» για το περιβάλλον και με την εκμετάλλευση των αειφορικών κοιτασμάτων ενέργειας ή την αειφορική απλώς διαχείριση. Συνδέεται χαρακτηριστικά με την πλήρη αναδιάρθρωση της οικονομίας. Είναι φανερό ότι η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να λειτουργήσει και να εξυπηρετήσει την Πράσινη Επιταγή της Οικονομίας, καθώς δεν παρακολουθεί τις έξω-οικονομικές επιταγές αλλά μόνο την πράσινη ζήτηση. Η πράσινη ζήτηση είναι ακόμη ασθενής, ενώ είναι φανερό ότι δεν αρκεί το σύστημα της αγοράς. Χρειάζεται συνεπώς και σύστημα σχεδιασμού με Σχέδιο. Εξάλλου η πληρότητα μιας δομής είναι αδιανόητο εύρημα, ένας καθαρός δογματισμός. Η πληρότητα μιας δομής, η πληρότητα μιας ιδέας ή μιας σχέσης, χρειάζεται όλα τα εργαλεία γι’ αυτό τον μετασχηματισμό. Παράλληλα βέβαια χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε και προβλήματα που αφορούν το οικονομικό περιβαλλοντικό Απαρτχάιντ. Ο πράσινος μετασχηματισμός θα αποκλείσει επιχειρήσεις και παραγωγούς ή επίσης θα πιέσει στον τομέα της ζήτησης λόγω του υψηλού κόστους, της υψηλής τιμής των προϊόντων την κατανάλωση. Συνεπώς χρειάζονται κοινωνικές πολιτικές για την οικονομία και εδώ είναι μια μεγάλη ευκαιρία στην πράσινη οικονομία να συμπεριληφθεί όχι μόνο το περιβαλλοντικό κόστος αλλά και το κοινωνικό κόστος. Θα οδηγηθούμε δηλαδή σε μια ολιστική αναθεώρηση της οικονομίας στον ολιστικό ανασχεδιασμό της ώστε να υπηρετήσει πραγματικά η οικονομία τους στόχους της χωρίς να θεωρείται αυτόματο εργαλείο δηλαδή ένα εργαλείο το οποίο δεν προσαρμόζεται και όπως δείχνει έχει πολύ μεγάλη στέρηση να προσαρμοστεί στο περιβάλλον. Οι εξωτερικότητες της οικονομίας οι εξωτερικές επιδράσεις είναι κεντρικό ζήτημα για αυτή την πράσινη οικονομία μαζί βέβαια με τις θεσμικές και άλλες οικονομίες κλίμακας που πρέπει να διαμορφωθούν γι’ αυτό το συνολικό μετασχηματισμό.

Πηγή: Μ.Κ.Ο. Σόλων http://www.solon.org.gr

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ – ΠΡΑΣΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Η κοινωνική – πράσινη οικονομία και ενεργός πολίτης είναι θεματική του συνεδρίου που διοργανώθηκε για πρώτη φορά από την υπερνομαρχία Έβρου – Ροδόπης τον Οκτώβριο. Πρόκειται για ένα προσανατολισμό που επενδύει στην αξιοποίηση του κοινωνικού κεφαλαίου της περιοχής την οικοανάπτυξη και στην δυναμική της συμμαχίας τοπικής αυτοδιοίκησης και ενεργών πολιτών.

Η κοινωνική και πράσινη οικονομία αναγνωρίζεται από πολλές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση ως κοινωνικής δυναμικότητας και ευημερίας. Το ζητούμενο όμως είναι η συμμετοχικότητα των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, και η δυσκολία βρίσκεται στο έλλειμμα που θέλει ν’ αντιμετωπίσει το συνέδριο.

Γιατί για την περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη είναι μονόδρομος η αντιμετώπιση της ανισορροπίας στον προσανατολισμό του επενδυτικού κεφαλαίου, που ως γνωστόν από κεκτημένη ταχύτητα κατευθύνεται από το δημόσιο τομέα και την αγορά προς μεγάλα αστικά κέντρα, εις βάρος της περιφέρειας και του συνόλου της οικονομίας.

Οι πολιτικές καινοτομίες που χρειάζονται για τον αναπροσανατολισμό του επενδυτικού κεφαλαίου προς την ύπαιθρο και την λεγόμενη αειφόρο ανάπτυξη απαιτούν ανασυγκρότηση του κοινωνικού κεφαλαίου, των συλλογικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.

Και εδώ βρίσκεται ο ρόλος του ενεργού πολίτη, που συμμετέχει στις αποφάσεις του εθελοντισμού, και της κοινωνικής προσφοράς. Των ανθρωπιστικών περιβαλλοντικών και πολιτιστικών οργανώσεων που πολλαπλασιάστηκαν μεν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αλλά ο ρόλος τους είναι ακόμη υποβαθμισμένος τόσο με ευθύνη της πολιτείας όσο και από τον κατακερματισμό της δράσης τους.

Το ζητούμενο είναι ο συντονισμός της δράσης τους και η συμμαχία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο πλαίσιο της κοινωνικής – πράσινης οικονομίας για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κεφαλαίου. Θα πρέπει να προσδιορίσουμε όμως το αντικείμενο και τους άξονες της κοινωνικής – πράσινης οικονομίας και υποκείμενο των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών το οποίο θα λειτουργήσει ως κινητήρια με βάση τους ενεργούς πολίτες.

Το αντικείμενο αναφέρεται στις θεματικές της κοινωνικής και πράσινης επιχειρηματικότητας και το υποκείμενο αναφέρεται στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που συγκροτούν το κοινωνικό κεφάλαιο τα κοινωνικά δίκτυα και τη συμμετοχή των πολιτών. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση επιλέγοντας αυτές τις θεματικές στο σχεδιασμό της πολιτικής της μπορεί να εξασφαλίσει ένα πολύτιμο σύμμαχο για την τοπική οικοανάπτυξη.


Πηγή: http://diktyon.wordpress.com

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

14η Biennale Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου

Στα πλαίσια του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού η παρακάτω ανάρτηση από το site της Γ.Γ. Νέας Γεννιάς... Άλλωστε, όπως είπαμε η συμμετοχή είναι τρόπος ζωής.

"Eίσαι νέος ή νέα και έχεις καλλιτεχνικές αναζητήσεις;

Ασχολείσαι με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, το χορό, το θέατρο, τη λογοτεχνία και τις εφαρμοσμένες τέχνες; Τότε σίγουρα θα σε ενδιαφέρει η 14η Biennale Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου.

Η Biennale είναι ένας θεσμός που δημιουργήθηκε το 1985 και κάθε δύο χρόνια δίνει την ευκαιρία σε νέους δημιουργούς να συναντηθούν σε ένα πολυ-πολιτισμικό γεγονός καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας.

Μέχρι σήμερα, έχουν διοργανωθεί δεκατρείς Biennale στην ιστορία του θεσμού, οι οποίες φιλοξενήθηκαν: στη Βαρκελώνη το 1985, τη Θεσσαλονίκη το 1986, τη Βαρκελώνη το 1987, τη Μπολόνια το 1988, τη Μασσαλία το 1990, τη Βαλένθια το 1992, τη Λισσαβόνα το 1994, το Τορίνο το 1997, τη Ρώμη το 1999, το Σαράγιεβο το 2001, την Αθήνα το 2003, την Νάπολη το 2005 και την Πούλια το 2008.

Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για την 14η Biennale λήγει στις 9 Ιανουαρίου 2009".

Modus Vivendi

Ο τρόπος που ζούμε την κάθε μας στιγμή είναι αυτός που μας ξεχωρίζει και μας κάνει μοναδικούς. Η ζωή είναι διασκέδαση, είναι παιχνίδι, είναι δημιουργία. Είναι όμως παράλληλα και ευθύνη. Είναι συμμετοχή, είναι προσφορά.

Η ζωή είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.

Μέσα λοιπόν από αυτό τον επικοινωνιακό δίαυλο θα χαρούμε τη ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις αλλά παράλληλα θα πάρουμε και θέση. Θέση δίπλα στον άνθρωπο. Θέση για τον ίδιο τον άνθρωπο...

Πολιτισμός χωρίς ανθρωποκεντρισμό είναι γράμμα κενό... Και τα λόγια του Καζαντζάκη στην κεφαλίδα του blog μας θα ηχούν για πάντα δυνατά στ’ αυτιά και την ψυχή μας...

Ευθύνομαι, Συμμετέχω, Ενεργώ...

Ζω την κάθε στιγμή με το δικό μου τρόπο...